Είναι η πιο σοβαρή μορφή καρκίνου του δέρματος. Είναι κακοήθης όγκος των μελανοκυττάρων, ιδιαίτερα επιθετικός, και αποτελεί το 2% όλων των καρκίνων. Βασικός αιτιολογικός παράγοντας είναι η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, και μάλιστα η βραχυχρόνια εντατική έκθεση σε μικρή ηλικία.
Η πρώιμη διάγνωση είναι θεμελιώδους σημασίας για την καλή πρόγνωση του μελανώματος. Για το λόγο αυτό, οποιαδήποτε δερματική βλάβη παρουσιάσει αλλαγή στην εμφάνιση ή τη συμπεριφορά της, πρέπει να θεωρείται ύποπτη.
Έχει μεγάλη ποικιλομορφία και μπορεί να εμφανιστεί παντού στο σώμα.
Καθοριστικής σημασίας για την πρόγνωση, φαίνεται πως είναι το πάχος της βλάβης, όπως αυτό μετράται κατά τη βιοψία. Όσο πιο λεπτή είναι βλάβη, τόσο καλύτερη η πρόγνωση και η επιβίωση.
Η αρχική αντιμετώπιση βλάβης ύποπτης για μελάνωμα, είναι η εκτομή της για τη διενέργεια βιοψίας. Σε θετική επιβεβαίωση μετά από βιοψία, συνιστάται περαιτέρω εκτομή.
Το μελάνωμα είναι πολύ επιθετικός όγκος και η συχνότερη θέση μετάστασής του είναι οι λεμφαδένες της περιοχής. Σε περιπτώσεις με κλινικά θετικούς λεμφαδένες επιβάλλεται λεμφαδενικός καθαρισμός για την αφαίρεση των διηθημένων λεμφαδένων. Σε περιπτώσεις με μη ψηλαφητούς λεμφαδένες, εφαρμόζεται η ΄΄βιοψία του φρουρού λεμφαδένα΄΄, μια τεχνική για τον εντοπισμό των ασθενών εκείνων που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από προληπτικό λεμφαδενικό καθαρισμό, αποφεύγοντας τις επιπλοκές του.
Μετεγχειρητικά, επιβάλλεται η στενή παρακολούθηση για 5-10 χρόνια.
